القاب پيامبر در قرآن   
قرآن کريم، لقب ها و صفت هاي زيادي را براي پيامبر اکرم بيان فرموده است: از جمله:
ـ احمد: … مبشّراً برسول يأتي من بعدي اسمه أحمد…؛مژده مي دهم که بعد از من، رسول بزرگواري که نامش احمد است، بيايد .(سوره صف،ايه 6)
ـ محمد:«محمد رسول الله».(سوره فتح،ايه 29) واين لقب در قسمت هاي ديگر قرآن هم آمده است: (سوره آل عمران،ايه 144و سوره محمد، ايه 2 و سوره احزاب،ايه 40)
ـ عبداللّه: …و انّه لمّا قام عبداللّه يدعوه…؛ و چون بنده خاص خدا(محمد قيام کرد، در حالي که خدا را مي خواند .(سوره جن،ايه 19)
ـ خاتم النبيين: …و لکن رسول الله و خاتم النبيين… .(سوره احزاب،ايه 40)
ـ دارنده خلق بزرگ: …و إنّک لعلي خلق عظيم… .(سوره قلم،ايه 4)
ـ رحمة للعالمين: …و ما أرسلناک إلاّ رحمةً للعالمين…؛و [اي پيامبر] ما تو را نفرستاديم،مگر اينکه رحمتي براي جهانيان باشي .(سوره انبياء،ايه 107)
ـ صاحب کوثر: …انّا اعطيناک الکوثر… .(سوره کوثر،ايه 1)
ـ داراي سعه صدر: الم نشرح لک صدرک؛ايا ما به تو شرح صدر (و بلندي همت) عطا نکرديم . (سوره انشراح،ايه 1)
ـ قرار داشتن بر راه مستقيم الهي: انّک علي صراط مستقيم .(سوره زخرف،ايه 43)
علي اکبر پناهي ، مجله بشارت ، بهمن و اسفند 1386 ، شماره 63

                  آيا فروش كالايى به مبلغى بيش از قيمت روز در ازاى دريافت چک ده روزه بنا به تصميم و اختيار خريدار اشكال ربوى دارد؟   

                     نسيه فروختن اشکالى ندارد اگر چه از قيمت نقد بيشتر بگيرد.

  پايگاه اطلاع رساني مقام معظم رهبري به آدرس:
http://www.leader.ir/tree/index.php?catid=49

پيامبر اعظم  در يک نگاه   
معصوم اول :نام :
محمد، احمد
لقب معروف :
رسول الله ، خاتم پيامبران
كنيه:
ابوالقاسم
پدر و مادر:
جناب عبدالله ، حضرت آمنه
وقت و محل تولد:
طلوع فجر روز جمعه 17 ربيع الاول سال 571 ميلادي (چهل سال قبل از بعثت ( در مكه
وقت و محل رحلت و مرقد شريف :
روز دوشنبه 28 ماه صفر سال 11 هجرت ، در مدينه در سن 63 سالگي رحلت نمود، مرقد شريفش ، در مدينه ، كنار مسجدالنبي است .
دوران عمر:
سه بخش ،
1- قبل از نبوت (چهل سال)
2- بعد از نبوت در مكه (13 سال )
3- بعد از هجرت از مكه به مدينه ، و تشكيل حكومت اسلامي (حدود ده سال )

داستانهايي از چهارده معصوم _ محمدي اشتهاردي

آيه شماره 1  از سوره مبارکه حمد
                

                    بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
            

                به نام خداوند بخشنده‏ى مهربان‏

    سيماى «بسم اللّه»
1. «بسم‏اللَّه» نشانگر رنگ وصبغه‏ى الهى وبيانگر جهت‏گيرى توحيدى ماست
2. «بسم‏اللَّه» رمز توحيد است وذكر نام ديگران به جاى آن رمز كفر، و قرين كردن نام خدا بانام ديگران، نشانه‏ى شرك. نه در كنار نام خدا، نام ديگرى را ببريم ونه به جاى نام ا
3. «بسم‏اللَّه» رمز بقا ودوام است. زيرا هرچه رنگ خدايى نداشته باشد، فانى است.
4. «بسم‏اللَّه» رمز عشق به خدا وتوكّل به اوست. به كسى‏كه رحمان و رحيم است عشق مى‏ورزيم و كارمان را با توكّل به او آغاز مى‏كنيم، كه بردن نام او سبب جلب رحمت است.
5. «بسم‏اللَّه» رمز خروج از تكبّر و اظهار عجز به درگاه الهى است.
6. «بسم‏اللَّه» گام اوّل در مسير بندگى و عبوديّت است.
7. «بسم‏اللَّه» مايه فرار شيطان است. كسى كه خدا را همراه داشت، شيطان در او مؤثّر نمى‏افتد.
8. «بسم‏اللَّه» عامل قداست يافتن كارها و بيمه كردن آنهاست.
9. «بسم‏اللَّه» ذكر خداست، يعنى خدايا! من تو را فراموش نكرده‏ام.
10. «بسم‏اللَّه» بيانگر انگيزه ماست، يعنى خدايا هدفم تو هستى نه مردم، نه طاغوت‏ها ونه جلوه‏ها و نه هوس‏ها.
11. امام رضاعليه السلام فرمود: «بسم‏اللَّه» به اسم اعظم الهى، از سياهى چشم به سفيدى آن نزديك‏تر است.

فلسفه مهر در نماز چیست؟

بر قامت دلربای مهدی صلوات

چرا امام زمان ز دیده ها پنهان است؟

سؤال: حکم استماع موسیقی های صدا وسیما یا اداره ی ارشاد، ساخت و تعلیم و خرید و فروش ابزار آلات موسیقی چیست؟

به نام خدا

با سلام خدمت خوانندگان محترم وتمامی کسانی که وبلاگ ما را انتخاب کردند این وبلاگ توسط سه نفر از دانشجویان دانشگاه تربیت معلم آماده شده تا گامی در شناساندن امام زمان و زندگی زیبا بر داشته باشیم در این وبلاگ در بخشی به مسئله مهدویت می پردازیم که مطالب این بخش را آقای یاسین تبریزی نژاد تهیه می کند و مسائل تاریخی که آقای محمد حسین صداقت و مطالب پند آموز پیرامون زندگی سالم و درست را آقای مسعود یوسفی پور تهیه میکنند ضمنا بخش های مختلف و جذابی را ان شاء الله در آینده در وبلاگ خواهیم گذاشت که مورد استفاده عزیزان قرار بگیرد.

در مدینه مرد دلقكى بود كه با رفتار خود مردم را مى خندانید، ولى خودش ‍ مى گفت :
من تاكنون نتوانسته ام این مرد ((على بن حسین )) را بخندانم .
روزى امام به همراه دو غلامش رد مى شد، عباى آن حضرت را از دوش ‍ مباركش برداشت و فرار كرد! امام به رفتار زشت او اهمیت نداد. غلامان عبا را از آن مرد گرفته و بر دوش حضرت انداختند.
امام پرسید:
این شخص كیست ؟
گفتند:
دلقكى است كه مردم را با كارهایش مى خنداند.
حضرت فرمود:
به او بگویید: ((ان لله یوما یخسر فیه المبطلون )) خدا را روزى است كه در آن روز بیهوده گران به زیان خود پى مى برند.